Ο ΚΑΙΣΑΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΙΔΟΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ.

ΚΑΙΣΑΡΑΣ ΚΑΙΣΑΡΑΣ ΚΑΙΣΑΡΑΣΟ Γάιος Ιούλιος Καίσαρ ήταν η σημαντικότερη προσωπικότητα της ρωμαϊκής ιστορίας. Μέγας στρατηγός και χαρισματικός πολιτικός, άλλαξε την μορφή του πολιτεύματος της Ρώμης ενώ με τις κατακτήσεις του έβαλε τις βάσεις της εξέλιξης του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Ο Καίσαρας δολοφονήθηκε στις Ειδούς του Μαρτίου, δηλ. την 15η Μάρτη του έτους 44 π.Χ.

Δολοφονήθηκε από τους ρωμαίους διότι είχε αποκτήσει τεράστια δύναμη και εν μέρει  με την συμπεριφορά του, καθώς και εξ αιτίας διαφόρων συμπτώσεων και προφητειών, τους έδωσε την εντύπωση ότι ήταν έτοιμος να καταλύσει την Δημοκρατία και να γίνει μονάρχης. Αν και στις συνελεύσεις, όταν ο λαός τον ζητωκραύγαζε ως βασιλιά απαντούσε: «Είμαι Καίσαρας και όχι βασιλιάς» δεν κατάφερε να τους πείσει.

Πάνω από 60 ενώθηκαν στην συνωμοσία εναντίον του Καίσαρα. Επικεφαλής ήταν ο Γάϊος Κάσσιος, ο Μάρκος και ο Δέκιμος Βρούτος. Αποφάσισαν να τον δολοφονήσουν στην συνέλευση της Συγκλήτου που θα λάμβανε χώρα στις Ειδούς του Μαρτίου (15 Μαρτίου).

Αλάθευτα σημάδια είχαν προαναγγείλει στον ίδιο την δολοφονία του. Λίγο πριν τον θάνατό του πληροφορήθηκε πως η αγέλη των αλόγων που είχε αφιερώσει ο ίδιος στο ποταμό Ρουβίκωνα δεν ήθελε να πάρει τροφή και έκλαιγε θρηνητικά.  Και όταν ο ίδιος πρόσφερε θυσία, ο οιωνοσκόπος Σπουρίννας τον προειδοποίησε να αποφεύγει τους κινδύνους που μπορούσαν να έλθουν όχι αργότερα από τις Ειδούς του Μαρτίου.

Την προηγούμενη νύχτα απ την δολοφονία του ο ίδιος ονειρεύτηκε πως πετούσε στα σύννεφα και μάλιστα ότι έπιασε το χέρι του Δία. Και η σύζυγός του Καλπουρνία ονειρεύτηκε ότι ο Καίσαρας έπεσε μαχαιρωμένος στην αγκαλιά της.

Αν και όλοι οι οιωνοί ήταν ενάντιοι και ο ίδιος αρχικά στάθηκε διστακτικός, τελικά παρακινημένος απ τον Δέκιμο Βρούτο, αποφάσισε να πάει στην συνέλευση της Σύγκλητου, στις 15 του Μάρτη (στις Ειδούς).

Μπαίνοντας συναντήθηκε με τον οιωνοσκόπο Σπουρίννα και τον πείραξε αποκαλώντας τον ψευδοπροφήτη, επειδή είχαν φτάσει οι Ειδοί του Μάρτη και τίποτα κακό δεν συνέβη. Εκείνος απάντησε ότι, ναι είχαν φτάσει, αλλά δεν είχαν παρέλθει.

Οι συνωμότες συγκεντρώθηκαν γύρω του για να υποβάλουν τάχα τα σέβη τους. Ο Κίμβρος Τίλλιος τον άρπαξε απ τους ώμους και κάποιος απ τους Κάσκες τον μαχαίρωσε από πίσω, λίγο κάτω απ τον λαιμό. Ο Καίσαρας τον κάρφωσε με την γραφίδα και προσπάθησε να σηκωθεί απ το κάθισμα όταν δέχτηκε το δεύτερο πλήγμα. Όταν συνειδητοποίησε πως ήταν κυκλωμένος από παντού από γυμνά ξίφη, σκέπασε το κεφάλι του με την τήβεννο και τράβηξε τα ρούχα του ως τα πόδια, για να πέσει με αξιοπρέπεια, έχοντας καλυμμένο τον κάτω κορμό του. Στη στάση αυτή δέχτηκε 23 μαχαιριές. Λέγεται ότι μόνον όταν είδε τον Μάρκο Βρούτο, ευνοούμενο και ίσως νόθο γιό του, να του επιτίθεται, μόνον τότε είπε, στα ελληνικά, την γνωστή φράση «Και συ τέκνον;», που ήταν και η τελευταία του.

Την προηγούμενη ημέρα της δολοφονίας του, σε μια συζήτηση που είχε περί θανάτου εκείνος δήλωσε ότι θα προτιμούσε έναν θάνατο ξαφνικό και απροειδοποίητο.

Πέθανε σε ηλικία 56 ετών και συγκαταλέχτηκε μεταξύ των θεών, όχι τόσο στο συγκλητικό ψήφισμα, όσο στην συνείδηση του λαού.  Γιατί στον πρώτο από τους αγώνες που οργάνωσε ο κληρονόμος του Αύγουστος για την αποθέωσή του, ένα αστέρι έλαμπε στον ουρανό για εφτά ολόκληρες ημέρες, ανατέλλοντας την ενδέκατη ώρα, δηλ. μια ώρα πριν από τη δύση του ήλιου. Ο λαός πίστεψε πως ήταν ή ψυχή του Καίσαρα που είχε ανέβει στον ουρανό.

Κανένας απ τους δολοφόνους του δεν έζησε πάνω από 3 χρόνια, ούτε είχε φυσικό θάνατο. Όλοι καταδικάστηκαν και χάθηκαν με διάφορους τρόπους: άλλοι χάθηκαν σε ναυάγια, άλλοι σε μάχες και άλλοι αυτοκτόνησαν με το ίδιο εκείνο ξίφος που είχαν δολοφονήσει τον Καίσαρα.

 

Πηγή: από το βιβλίο για τον Ιούλιο Καίσαρα, του Γάϊου Σουητώνιου.

Εικόνα: Ο Ιούλιος Καίσαρας ζωγραφισμένος απ’ το πινέλο του Ρούμπενς, το 1625.

 

 

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *